Η Σφαγή στη Βόλα και την Οχότα στην Βαρσοβία. Ένα από το τα μεγαλύτερα εγκλήματα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Μόλις 4 μέρες μετά την εξέγερση της Βαρσοβίας η οποία άρχισε την 1η Αυγούστου του 1944.
Η Μεγάλη Σφαγή στη Βόλα και την Οχότα
Ένα από τα μεγαλύτερα Εγκλήματα του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου
Ο Κόκκινος Στρατός βρισκόταν στα περίχωρα της Βαρσοβίας.
Την 1η Αυγούστου και ώρα 17:00, ξέσπασε η εξέγερση της Βαρσοβίας: «The Battle for Warsaw (Rising)».
Λίγες μέρες αργότερα, την 5η Αυγούστου, οι Γερμανοί κατακτητές προέβησαν σε αιματηρά αντίποινα κυρίως απέναντι στον άμαχο πληθυσμό της πόλης.
Έμειναν στην Ιστορία, ως τα χειρότερα Εγκλήματα Πολέμου: «Σφαγή στην Βόλα και την Οχότα».
Διαβάστε για την Κρακοβία και το Άουσβιτς
Δείτε: Ξεναγός στην Βαρσοβία & στο Βασιλικό Παλάτι στα Ελληνικά
Συγκέντρωση Στρατού
Ως το πρωί της 5ης Αυγούστου o Ράινεφαρτ είχε συγκεντρώσει περί τους 5.000 άνδρες απέναντι από τη Wola και την Ochota.
Με τη δύναμη αυτή σκόπευε να διατρήσει τη λεπτή αμυντική γραμμή του ΑΚ και να προχωρήσει μαχόμενος ως το ανάκτορο Μπρούλ, απελευθερώνοντας τον Στάχελ.
Καθώς, όμως, ο Ράινεφαρτ δεν διέθετε Ιδιαίτερη επιτελική πείρα, έπραξε το λάθος να διαμοιράσει τις περιορισμένες δυνάμεις του σε τέσσερις ασυντόνιστες μεταξύ τους φάλαγγες, τις οποίες έστειλε να επιτεθούν εναντίον ενός διευρυμένου μετώπου.
Επιπροσθέτως, οι μονάδες του ήταν χαμηλότατης αξιοπιστίας, αποτελούμενες από ένα συνονθύλευμα δοκίμων, βοηθητικών, μονάδων των SS/SD, της Αστυνομίας, Αζερμπαϊτζανών, Ρώσων, Ουκρανών κλπ.
Αλλά ούτε και οι Πολωνοί είχαν αναπτύξει σωστά τις δυνάμεις τους.
Ενώ πέντε επίλεκτα τάγματα του Kedyw παρέμεναν αμετακίνητα γύρω από το εργοστάσιο Κάμλερ, οι προσβάσεις στη Βόλα και την Οχότα καλύπτονταν στοιχειωδώς από κάποιες αδύναμες τοπικές ομάδες.
Την ίδια στιγμή, χιλιάδες άνδρες του ΑΚ ήταν διαθέσιμοι στο κέντρο της πόλης, μερικά χιλιόμετρα βορειότερα, αλλά η σχεδόν ανύπαρκτη δυνατότητα επικοινωνίας δεν επέτρεψε στον Χρούσκιελ να τις συγκεντρώσει και να τις αποστείλει στη Βόλα.
Άνδρες του ΑΚ στο ανατολικό προάστιο της Πράγκα
Επίθεση Γερμανικού Στρατού
Η γερμανική επίθεση εκδηλώθηκε στις 8.00 της 5ης Αυγούστου με την υποστήριξη κάποιων αρμάτων και πυροβόλων εφόδου, τα οποία παραχώρησε η 9η Στρατιά, αλλά και ορισμένων Ju 87.
Από την αριστερή πτέρυγα της γερμανικής παράταξης ξεπήδησε η 1η φάλαγγα, την οποία αποτελούσε το 608 ΣΑ του συνταγματάρχη Σμιτ (Willy Schmidt), κινούμενη γρήγορα προς το εβραϊκό νεκροταφείο και το εργοστάσιο Κάμλερ.
Η 2η φάλαγγα ξεκίνησε από το κέντρο αποτελούμενη από τρεις μηχανοκίνητους λόχους της Αστυνομίας (συνολικής δύναμης 500 ανδρών) και εισήλθε στη Βόλα από τη βόρεια πλευρά της οδού Βόλσκα (Wolska).
Στα δεξιά της βρέθηκε η 3η φάλαγγα με τα δύο τάγματα του Ντιρλεβάνγκερ και ένα επιπρόσθετο τάγμα Αζερμπαϊτζανών, προχωρώντας στη νότια πλευρά της οδού βόλσκα.
Την 4η φάλαγγα αποτελούσε ένα τμήμα από 1.700 άνδρες της ταξιαρχίας του Καμίνσκι, με επικεφαλής τον ταγματάρχη Φρολόφ (Yuri Frolov), το οποίο υποτίθεται πως θα έπληττε την Οχότα από τα νότια.
Ωστόσο, η απείθαρχη και αναξιόπιστη αυτή ομάδα δεν κατάφερε να συγκεντρωθεί και να συμμετάσχει στην επίθεση πριν περάσουν άλλες δύο ώρες!
Μαγειρίο από γυναίκες της οργάνωσης Βοήθεια στον Στρατιώτη
Οι περισσότερες τακτικές μονάδες της Wehrmacht διατηρήθηκαν σε εφεδρεία: καθώς η καταστολή της εξέγερσης θεωρείτο πως ήταν «υπόθεση των SS».
Οι άνδρες του Μαζούρκιεβιτζ, οι οποίοι βρίσκονταν κοντά στο εβραϊκό νεκροταφείο, έπληξαν με σφοδρότητα το 608 ΣΑ υποχρεώνοντας τους άνδρες του Σμιτ να επιστρέψουν στις θέσεις εξόρμησής τους.
Αλλά και η 2η φάλαγγα δεν σημείωσε σημαντική πρόοδο, καθώς οι Πολωνοί ελεύθεροι σκοπευτές που είχαν τοποθετηθεί επί της οδού Βόλσκα υποχρέωναν τους αστυνομικούς να κινούνται πολύ αργά και με πολλές προφυλάξεις.
Οι ελεύθεροι σκοπευτές, όμως, δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν εξίσου αποτελεσματικά και το ειδικό Σύνταγμα (ΕΣ) των SS Ντιρλεβάνγκερ, το οποίο κινείτο παράλληλα με τους αστυνομικούς, γιατί o διοικητής του απλά δεν ενδιαφερόταν για τις ζωές των ανδρών του!
Προχώρησε ταχύτατα για 2,5 χλμ. περίπου, πριν προσκρούσει στο πρώτο οδόφραγμα της oδού Βόλσκα, το οποίο υπερασπιζόταν μία ανεπαρκώς εξοπλισμένη διμοιρία του «Πολωνικού Σοσιαλιστικού Κόμματος» (Polska Partia Socjalistyczna - PPS).
Τα SS παρέκαμψαν εύκολα την αμυντική θέση χρησιμοποιώντας παρακαμπτηρίους και επιτέθηκαν στους άνδρες του PPS εκ των όπισθεν, καταφέρνοντας να τους διασκορπίσουν.
Με τον δρόμο μπροστά του να είναι πλέον ανοικτός, o Ντιρλεβάνγκερ ήταν πλέον ελεύθερος να εφαρμόσει τις οδηγίες του Χίμλερ.
Διαβάστε: Αξιοθέατα Βαρσοβία
Βρείτε ξενοδοχείο στη Βαρσοβία
Εγγραφείτε στο AirBnb και κερδίστε 100 ζλότυ από την πρώτη σας διαμονή.
Βρείτε Περισσότερα Εργαλεία για ξενοδοχεία.
Η Σφαγή στη Βόλα
O διαβόητος ταξίαρχος των SS, γνωστός για τα «επιτεύγματά» του στην καταπολέμηση των «τρομοκρατών», είχε διαταχθεί προσωπικά από τον αρχηγό των SS να χρησιμοποιήσει τον τρόμο για να τσακίσει το ηθικό των εξεγερμένων.
Οι άτυχοι κάτοικοι της Βόλα επρόκειτο να αποτελέσουν το «μέσο» για να διατρανώσει το όνομα και τη φήμη του.
O Ντιρλεβάνγκερ οργάνωσε τους ένστολους περιθωριακούς του σε αποσπάσματα και τους διέταξε να κινηθούν από σπίτι σε σπίτι, να σπάσουν τις πόρτες με λοστούς και τσεκούρια, να πετάξουν έξω τους ενοίκους και, αφού αφαιρέσουν ό,τι επιθυμούσαν από τους ίδιους και τις οικίες τους, να πυρπολήσουν τα κτίρια με φλογοβόλα και εμπρηστικές χειροβομβίδες.
Ημιερπυστριοφόρο sd Kfz 251, χρησιμοποιήθηκε στην επίθεση στο πανεπιστήμιο
Με άγρια χαρά τα SS έτρεξαν να εφαρμόσουν την προσταγή του διοικητή τους, εκτελώντας επί τόπου όποιον διανοείτο να υπερασπιστεί τον εαυτό και την οικογένειά του, πυροβολώντας τον, καίγοντάς τον ή πετώντας τον έξω από παράθυρα των ορόφων.
Οι αφηνιασμένοι άνδρες του Ντιρλεβάνγκερ δεν παρέλειψαν να επισκεφθούν και τα νοσοκομεία της περιοχής, όπου και εκτυλίχθηκαν οι πιο φρικτές σκηνές. Οι «λεγεωνάριοι» εισέβαλαν στους θαλάμους εκτελώντας επί τόπου όλους τους ασθενείς και τους τραυματίες του ΑΚ, αλλά και το ιατρικό προσωπικό.
Η επιδρομή κόστισε τη ζωή 500 ανθρώπων στο νοσοκομείο της Βόλα, στην οδό Πλόσκα (Plocka), και άλλων 600 στο νοσοκομείο του Αγ. Λαζάρου.
Με τις φλόγες να έχουν μετατρέψει τη Βόλα σε «κόλαση του Δάντη» και αφού συγκέντρωσαν κάθε άνδρα, γυναίκα και παιδί σε ακτίνα ενός χιλιομέτρου από τον άξονα της οδού Βόλσκα, τα SS άρχισαν να τους εκτελούν με κάθε δυνατό τρόπο.
Ακόμα χειρότερη τύχη είχαν πολλές νοσηλεύτριες από το νοσοκομείο της Βόλα, οι οποίες, πριν εκτελεστούν, υπέστησαν ομαδικούς βιασμούς. Δίπλα τους οι υπόλοιποι Γερμανοί παρακολουθούσαν αδιάφορα ακούγοντας τις κραυγές των κατοίκων.
Αλλωστε με τον δρόμο να είναι στρωμένος με χιλιάδες πτώματα και με τον αριθμό των υποψηφίων θυμάτων να είναι ακόμα μεγαλύτερος, το άγχος του Ράινεφαρτ ήταν μήπως η θηριωδία καθυστερήσει τον αντικειμενικό σκοπό της επιχείρησης, ο οποίος ήταν η απελευθέρωση του Στάχελ από το ανάκτορο Μπρούλ.
Για τον λόγο αυτόν χιλιάδες πολίτες στάλθηκαν αγεληδόν μερικά χιλιόμετρα δυτικότερα, όπου και εκτελέστηκαν στον περίβολο του εργοστασίου Ούρσους.
Παρακολουθώντας τις θλιβερές αυτές πομπές των μελλοθανάτων να oδεύουν προς τα σημεία εκτέλεσης, o Ράινεφαρτ παρατήρησε μελαγχολικά: «Αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημά μας. Αυτοί οι πρόσφυγες! Δεν έχω αρκετά πυρομαχικά για να τους εκτελέσω όλους».
Δείτε: Ξεναγήσεις Στα Ελληνικά από Κρακοβία
Οχότα (Ochota)
Ενώ στη Βόλα λάμβανε χώρα ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα του Β' ΠΠ, λίγο ανατολικότερα οι Ρώσοι του Φρολόφ άρχισαν τελικά να κινούνται προς την Οχότα κατά τις 9.30.
Παρότι, όμως, διέθεταν υποστήριξη τεθωρακισμένων, οι άνδρες της Ταξιαρχίας Καμίνσκι μόλις και μετά βίας κατόρθωσαν να διανύσουν περισσότερα από 300-500 μ.
Η καθυστέρηση δεν οφειλόταν, βέβαια, στους 300 ελαφρά οπλισμένους αντιστασιακούς που είχαν απέναντί τους, αλλά στο ότι πέρασαν το μεγαλύτερο μέρος της 5ης Αυγούστου λαφυραγωγώντας, μεθοκοπώντας, σκοτώνοντας και βασανίζοντας.
Οι άνδρες αυτοί, αντικρίζοντας για πρώτη φορά στη ζωή τους τον πλούτο μιας πολιτισμένης δυτικής πόλης, επιδόθηκαν σε πρωτοφανείς κτηνωδίες, ξεπερνώντας ακόμα και τους συναδέλφους τους στη Βόλα.
Δεν ασχολήθηκαν καν με τα δύο ασθενικά προπύργια του ΑΚ στην περιοχή (τους θύλακες των οδών Καλίσκα και Bαβέλσκα), τους οποίους υπερασπίζονταν άνδρες του τάγματος «Parasol».
Αντιθέτως, το μεγαλύτερο «επίτευγμά» τους σημειώθηκε το βράδυ της 5ης Αυγούστου, όταν σε κατάσταση μέθης εισέβαλαν στο νοσοκομείο «Μαρία Κιουρί» (Maria Curie Sklodowska Radium Institute), επί της οδού Βαβέλσκα (μερικές εκατοντάδες μέτρα από τον πολωνικό θύλακα), στο οποίο νοσηλεύονταν γυναίκες σε προχωρημένο στάδιο καρκίνου.
Οι νοσηλευόμενες βιάστηκαν και ακολούθως εκτελέστηκαν (ή κάηκαν) στο σύνολό τους, ενώ παρόμοια μοίρα επιφυλάχθηκε και για το μεγαλύτερο μέρος του προσωπικού.
Οι άνδρες του τάγματος «Parasol» υπήρξαν αυτόπτες μάρτυρες ανθρώπων που, αφού υπέστησαν κτηνώδη βασανιστήρια, περιλούστηκαν με βενζίνη και κάηκαν ζωντανοί στον περίβολο του νοσοκομείου.
Ο ταξίαρχος Χρούσκιελ (στο κέντρο) με μέλη του γραφείου Πληροφοριών
Κατάληψη Γκεσιόβκα (Gesiowka)
Καθώς δεκάδες χιλιάδες αμάχων γίνονταν αποδέκτες της γερμανικής εκδικητικότητας ως «φιλικά διακείμενοι προς τους τρομοκράτες» και ενώ τα μαύρα σύννεφα καπνού που υψώνονταν στον ουρανό προμήνυαν τον αποτρόπαιο εφιάλτη που θα ενέσκηπτε και για τις υπόλοιπες περιοχές, ο Μαζούρκιεβιτζ, o οποίος βρισκόταν μόλις 1,4 χλμ. βορειοανατολικά, αποφάσισε να αποστείλει μερικές από τις καλύτερες δυνάμεις του Kedyw σε μια δευτερεύουσας σημασίας επιχείρηση, σε έναν σχετικά ήσυχο τομέα.
Πράγματι, περί τις 14.00, o λοχαγός Μισούτα (Waclaw Micuta «Wacek»), επικεφαλής ενός λόχου του τάγματος «Zoska» και με την υποστήριξη ενός από τα δύο Panther που είχαν καταληφθεί την προηγουμένη ημέρα, επέδραμε εναντίον του στρατοπέδου κράτησης Γκεσιόβκα (Gesiowka), στην περιοχή βρισκόταν (πριν τον Μάιο του 1943) το εβραϊκό γκέτο.
Η δύναμη του Μισούτα κατάφερε να διατρήσει την αμυντική περίφραξη και να εξοντώσει τους φρουρούς (Sicherheitspolizei) με κόστος μόνο έναν νεκρό και πέντε τραυματίες.
Οι 324 άνδρες και οι 24 γυναίκες κρατούμενοι, περιλαμβανομένων και μερικών από τους τελευταίους επιζώντες της εξέγερστης του 1943, απελευθερώθηκαν και ορισμένοι από αυτούς επέλεξαν να ενταχθούν στις δυνάμεις του ΑΚ.
Η κατάληψη του στρατοπέδου αποτέλεσε σίγουρα μια αξιόλογη νίκη. Δυστυχώς, όμως, απασχόλησε τις δυνάμεις του Kedyw τη στιγμή που σε πολύ κοντινή απόσταση σφαγιάζονταν χιλιάδες άμαχοι, πολλοί εκ των οποίων θα μπορούσαν ενδεχομένως να είχαν διασωθεί.
Αλλά και το επιτελείο του Χρούσκιελ άργησε τραγικά να προλάβει τη σφαγή.
Όταν, βέβαια, το βράδυ της 5ης Αυγούστου έγινε αντιληπτό πως οι θέσεις του ΑΚ στην περιοχή απειλούντο, αποφασίστηκε η μεταφορά του αρχηγείου του Κομορόφσκι από το εργοστάσιο Κάμλερ προς τη (σχετικά ασφαλέστερη) παλαιά πόλη.
Ετσι, την επόμενη νύκτα ο αρχηγός του ΑΚ με τους συνεργάτες του, το βοηθητικό προσωπικό και κάποιους ελαφρά τραυματίες μεταφέρθηκαν στο κέντρο.
Γύρω στις 17.00 της 5ης Αυγούστου, o Μπαχ έφθασε έξω από τη Βόλα για να ηγηθεί προσωπικά των επιχειρήσεων.
Ως την ώρα εκείνη τα πολωνικά τάγματα «Parasol» και «Zoska» είχαν αναδιατάξει κάποιες από τις δυνάμεις τους, προσπαθώντας να εμποδίσουν την περαιτέρω διείσδυση του Ντιρλεβάνγκερ.
Πράγματι κατόρθωσαν να ακινητοποιήσουν πολλά γερμανικά οχήματα (με ΡΙΑΤ και μολότοφ) κατά μήκος των οδών Βόλσκα, και Ελεκτοράλνα Κχλόντνα (Chlodna Elektoralna).
Σύντομα, όμως, τα SS άρχισαν να χρησιμοποιούν ομάδες αμάχων ως ανθρώπινες ασπίδες μπροστά από τα οχήματά τους!
Διαβάστε: Πώς να μειώσετε το Κόστος Ταξιδιού σας στην Πολωνία
Αποτέλεσμα
Οι θηριωδίες στην Οχότα συνεχίστηκαν μέχρι που ο Μπαχ παρατήρησε πως ο αντίκτυπος των κτηνωδιών λειτουργούσε αντίθετα από ότι ήλπιζε ο Χίμλερ.
Ο αδιάκριτος φόνος δεκάδων χιλιάδων αμάχων αντί να τρομοκρατήσει τον υπόλοιπο πληθυσμό της πόλης, τον ώθησε στην ανοικτή υποστήριξη του ΑΚ.
Αυτό έγινε γιατί πλέον οι πάντες συνειδητοποίησαν πως η παράδοση στην καλύτερη περίπτωση ισοδυναμούσε με άμεση εκτέλεση.
Αλλά και οι άνδρες του ΑΚ, αντικρίζοντας την μοίρα των συναδέλφων τους αλλά και των αμάχων, εμψυχώθηκαν για να προτάξων την πλέον λυσσώδη άμυνα.
Έτσι μετά από μερικές μέρες, ο Γερμανός διοικητής θα διέταζε να χαρίζεται η ζωή στα γυναικόπαιδα, τα οποία εφεξής θα οδηγούντο σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Ασφαλώς, o Μπαχ ήταν και εκείνος ένας SS και η λέξη «ανθρωπισμός» του ήταν άγνωστη.
Είχε, ωστόσο, την ευφυία να αντιληφθεί πως η χιτλερική οδηγία για κανέναν αιχμάλωτο» ήταν επιχειρησιακά αντιπαραγωγική και απλώς παρέτεινε την αντίσταστη.
Στο πλαίσιο αυτής της «αλλαγής πολιτικής», o Μπαχ διέταξε τη μεταφορά περίπου 20.000 επιζώντων σε ένα στρατόπεδο του Προύσζκοφ (Pruszkow), δυτικά της Βαρσοβίας.
Δυστυχώς, η διαταγή δεν συμπεριέλαβε τους άνδρες (που δυνητικά μπορούσαν να φέρουν όπλα), η εξόντωση των οποίων συνεχίστηκε με αμείωτο ρυθμό.
Πηγή: Στρατιωτική Ιστορία - Μεγάλες Μάχες - Βαρσοβία 1944
«https://www.gnomonpublications.gr/»
Σας Ευχαριστούμε που διαβάσατε!
Δείτε: Λόγοι για Ένα Ταξιδάκι στην Πολωνία.
ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΑΡΘΡΑ
- Ζωή στην Βαρσοβία, Κόστος και Πώς να Βρείτε Δουλειά
- Best places to Party in Warsaw, Poland
- Warsaw & Krakow Airports - How to Get to the City center
- Easter in Poland: Traditions, Eggs and Basket
- Μουσείο Άουσβιτς Ι, Ξενάγηση και Ιστορία
- How to visit the Wolf's Lair from Warsaw
- Βαρσοβία, η Συναρπαστική Πρωτεύουσα της Πολωνίας
- Why to spend Christmas in Poland and New Year in Warsaw
- 20 Pictures from Poland to Fall in Love